Kilka miesięcy wcześniej, wujostwo zaproponowało wyjazd nad morze, by razem z kuzynką odpoczęły w innym klimacie, czy uprzyjemniły sobie czas jak to bliskie sobie rówieśniczki. Z niechęcią przystała na propozycję, głównie żeby uspokoić rodziców. Zakładała, że trochę pospacerują, poleżą na plaży - przecież nie może być tak źle. Było jeszcze gorzej.
Jej towarzyszka stanowiła w tamtym okresie jej kompletne przeciwieństwo. Pełna życia i niekończącej się radości wciąż znajdywała coraz to nowsze miejsca, w które mogły by się udać zabawić się, poznać Kogoś... Sądziła, że to wspaniały pomysł na zasklepienie zadry w sercu kuzynki. Ta z kolei nie miała siły się opierać jej niekończącym się pomysłom. Zdecydowanie zmęczyło i dodatkowo przygnębiało tłumaczenie, że to nie zadziała. Przypominało tylko chwile, w których nie musiała tłumaczyć w nieskończoność by zostać zrozumianą; Jego oczy...
W ciągu dwóch tygodni pięknej słonecznej pogody z pewnością grała lepiej niż niejedna aktorka, by nocami tłumić płacz w poduszce.
Z ulgą odetchnęła, gdy nareszcie wróciła do domu i mogła odkleić z twarzy pozorną radość.
Zmyła goniące ją wspomnienia pod zimnym prysznicem. Nie znosiła tego, ale ostudzenie myśli było chwilowo najlepszym lekiem, po tym jak na kilka dni zaprzestała spacerów.
Każdy ma takie wspomnienie, do którego wciąż wraca mimo upływających lat, a ono nie zamierza zblednąć i pozwolić żyć dalej. Taki czyn który poniósł za sobą zbyt wiele, zbyt trudnych do sprostania konsekwencji. A mimo śladów jakie pozostawia, wspomina się je dobrze.
Siedział na szczycie dachu, obserwując leniwie zachodzące słońce nad pędzącym miastem. Tego papierosa nie odpalił, choć przeszło godzinę wcześniej wsadził w kącik ust.
Kiedy zmieniasz bieg czyjejś historii, jednocześnie jakby łapiesz rozsypujące się jego fragmenty jak okruchy szkła. Nie miał w mocy złożenia ich i oddania w całości właścicielowi. Przeszłości nie da się tak zmienić. Można tylko obejrzeć kawałki i na ich podstawie ułożyć komuś mapę, choć cenna wskazówka nie gwarantuje szczęścia, daje czas. A czy to nie to samo...?
